Artikkelside

Nynorskordboka

forløyse 2

forløysa

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å forløysaå forløyseforløyserforløystehar forløystforløys!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
forløyst + substantivforløyst + substantivden/det forløyste + substantivforløyste + substantivforløysande

Opphav

frå lågtysk; av for- (2

Tyding og bruk

  1. fri frå synd eller straff;
  2. Døme
    • forløyse unge menneske si lyst til å lære;
    • forløyse uante krefter

Faste uttrykk

  • bli forløyst
    (2)
    • bli forløyst med keisarsnitt
  • det forløysande ordet
    rett og dekkjande utsegn i rett tid