Artikkelside

Nynorskordboka

fordrive

fordriva

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å fordrivaå fordrivefordrivfordreivhar fordrivefordriv!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
fordriven + substantivfordrive + substantivden/det fordrivne + substantivfordrivne + substantivfordrivande

Opphav

frå lågtysk, jamfør norrønt fordrífa ‘tyne’; av for- (2

Tyding og bruk

drive bort, jage (ut)
Døme
  • fordrive sjukdom;
  • vondt skal vondt fordrive;
  • fordrive folk frå heimlandet

Faste uttrykk

  • fordrive tida
    få tida til å gå
    • fordrive tida med lesing;
    • fordriva tida så godt ein kan