Nynorskordboka
flink
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
flink | flinkt | flinke | flinke |
gradbøying | ||
---|---|---|
komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
flinkare | flinkast | flinkaste |
Opphav
frå lågtysk , opphavleg ‘strålande’Tyding og bruk
Døme
- ein flink leiar;
- vere flink i matematikk;
- han er flink til å sy