Artikkelside

Nynorskordboka

eling

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein eling	elingen	elingar	elingane

Opphav

norrønt él ‘bye’; av el (

Tyding og bruk

el (1, 1), bye, skur (1
Døme
- elingen piska innover fjorden
- - regneling
  - snøeling
ri (1, tokt (2
Døme
- få ein eling av frost i kroppen
brå kjensle som fer gjennom kroppen
Døme
- det gjekk elingar av glede gjennom meg