Nynorskordboka
einerådig, einerådug
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| einerådig | einerådig | einerådige | einerådige |
| einerådug | einerådug | eineråduge | eineråduge |
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| einerådig | einerådig | einerådige | einerådige |
| einerådug | einerådug | eineråduge | eineråduge |