Nynorskordboka
dårleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| dårleg | dårleg | dårlege | dårlege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| dårlegare | dårlegast | dårlegaste |
| verre | verst | verste |
Opphav
norrønt dáligrTyding og bruk
- om person eller kroppsfunksjon: sjuk, skadd, skral;ikkje frisk
Døme
- ha dårleg hjarte;
- vere dårleg i magen;
- ha dårleg syn;
- kjenne seg dårleg;
- vere dårleg til beins
- brukt som adverb
- det står dårleg til med pasienten
- lite tenleg;mangelfull, ring
Døme
- dårleg reiskap;
- dårleg skiføre;
- gjere dårleg arbeid;
- drikke dårleg kaffi;
- snakke dårleg norsk
- brukt som adverb
- høyre dårleg
- lite flink;udugeleg
Døme
- ein dårleg elev;
- den dårlegaste målvakta eg har sett;
- vere dårleg til å lese
- som ikkje strekk til;ikkje nok;knapp
Døme
- dårleg løn;
- dårlege avlingar;
- den dårlegaste fangsten på lenge;
- det er dårleg med bær;
- dei har dårleg tid
- som er til ulempe for nokon
Døme
- dårleg vêr;
- leve i dårlege kår;
- det var dårlege tider
- som vekkjer vonde kjensler
Døme
- ha dårleg samvit;
- vere i dårleg humør
- (moralsk) mindreverdig, forkasteleg
Døme
- kome i dårleg selskap;
- vere dårlege foreldre;
- ein dårleg vits
- brukt som adverb
- det er dårleg gjort