Nynorskordboka
digresjon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein digresjon | digresjonen | digresjonar | digresjonane |
Opphav
av latin di- og gradi ‘det å gå, fare bort’; av di- (2Tyding og bruk
sidesprang frå eit emne;
Døme
- ei tale utan digresjonar;
- ja ja, dette var ein digresjon