Nynorskordboka
skiljast
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum |
|---|---|---|---|
| å skiljast | skilst | skildest | har skilst |
Opphav
av skilje (2Tyding og bruk
- gå frå einannan;avslutte hopehav
Døme
- skiljast som gode vener
- løyse opp ekteskap;
Døme
- dei skilst etter ti års ekteskap
Faste uttrykk
- skiljast med
- bli skild frå
- han skilst med venene
- kvitte seg med
- ho skilst med den gamle stolen