Nynorskordboka
einemerke
noun neuter
singular | plural | ||
---|---|---|---|
indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
eit einemerke | einemerket | einemerke | einemerka |
Etymology
frå dansk; norrønt endamerki ‘grenseskil’, om jord- eller jaktområde som var éin mann sin eigedomSenses and Example Sentences
særleg i fleirtal: fag, arbeidsfelt som ein reknar som sitt
Example
- kom ikkje inn på hans einemerke!